Η σπονδυλική μας στήλη αποτελείται από 33 σπονδύλους: 7 αυχενικούς, 12 θωρακικούς, 5 οσφυϊκούς, 5 ιερούς και 4 (3-5) κοκκυγικούς. Οι ιεροί και οι κοκκυγικοί σπόνδυλοι είναι ενωμένοι μεταξύ τους, σχηματίζοντας το ιερό οστό και τον κόκκυγα.
Βλέποντας τη σπονδυλική στήλη από τα πλάγια δεν είναι ευθεία, αλλά σχηματίζει τέσσερα κυρτώματα: την αυχενική λόρδωση, την θωρακική κύφωση, την οσφυϊκή λορδωση και την ιεροκοκκυγική κύφωση. Τα κυρτώματα αυτά είναι απαραίτητα για τη σταθερότητα και την ανθεκτικότητα της σπονδυλικής στήλης, που καλείται να φέρει το βάρος του σώματος κατά την όρθια στάση και τη βάδιση.
Ένας από τους βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν στη διατήρηση των κυρτωμάτων αυτών σε φυσιολογικά όρια είναι η ισορροπία της δράσης μεταξύ των μυών που βρίσκονται μπροστά από τη σπονδυλική στήλη και αυτών που βρίσκονται πίσω. Έντονη σύσπαση, για παράδειγμα, των θωρακικών μυών που βρίσκονται μπροστά από τη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, με ταυτόχρονη μυική αδυναμία των πίσω μυών της ράχης τείνει να αυξήσει τη θωρακική κύφωση πέρα από τα όρια του φυσιολογικού. Η προσέγγιση μέσω άσκησης σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει λοιπόν να περιλαμβάνει διάταση των θωρακικών μυών και ενδυνάμωση των μυών της ράχης, που θα συμβάλλουν στον περιορισμό της κύφωσης.
Η παρέμβαση, λοιπόν, με άσκηση σε αυτές τις (πολύ συνηθισμένες) περιπτώσεις δεν μπορεί να γίνεται τυχαία, καθώς χωρίς να το γνωρίζεις μπορεί να επιβαρύνεις ακόμη περισσότερο το μυοσκελετικό σου σύστημα, αλλά θα πρέπει να γίνεται μετά από αξιολόγηση από ειδικό στην άσκηση, που θα μπορεί να σε καθοδηγήσει σε ένα κατάλληλο πρόγραμμα άσκησης ειδικά σχεδιασμένο για τις δικές σου ανάγκες.
